بیماری کلیه در سگ‌ها یک مشکل جدی است که می‌تواند به سرعت پیشرفت کند و کیفیت زندگی سگ شما را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، کلید مدیریت این بیماری و افزایش طول عمر سگ عزیزتان است. در این مقاله، 18 نکته کلیدی برای شناخت، علائم و درمان بیماری کلیه در سگ‌ها را بررسی می‌کنیم.

• ✔️

  افزایش تشنگی و ادرار:

  یکی از بارزترین علائم اولیه، افزایش غیرمعمول در مصرف آب و به دنبال آن، افزایش حجم و دفعات ادرار است.
• ✔️

  کاهش اشتها:

  سگی که دچار مشکل کلیوی شده است، ممکن است اشتهای خود را از دست بدهد و به غذا بی‌میل شود.
• ✔️

  کاهش وزن:

  کاهش وزن ناگهانی و بدون دلیل مشخص، می‌تواند نشانه‌ای از بیماری کلیه باشد.
• ✔️

  بی حالی و ضعف:

  سگ ممکن است کم انرژی‌تر از معمول به نظر برسد و فعالیت کمتری داشته باشد.
• ✔️

  استفراغ و اسهال:

  این علائم می‌تواند نشان‌دهنده تجمع سموم در بدن به دلیل اختلال در عملکرد کلیه‌ها باشد.
• ✔️

  بوی بد دهان:

  تجمع سموم می‌تواند باعث بوی نامطبوع دهان شود که گاهی به آن “بوی اوره” می‌گویند.
• ✔️

  زخم دهان:

  در موارد پیشرفته، ممکن است زخم‌هایی در دهان سگ ایجاد شود.
• ✔️

  دهیدراتاسیون (کم آبی بدن):

  به دلیل افزایش دفع آب از طریق ادرار، سگ ممکن است دچار کم آبی شود.
• ✔️

  پوشش کدر و نامرتب مو:

  تغییر در کیفیت موها می‌تواند نشانه‌ای از بیماری کلیه باشد.
• ✔️

  فشار خون بالا:

  بیماری کلیه می‌تواند باعث افزایش فشار خون شود.
• ✔️

  کم خونی (آنمی):

  کلیه‌ها در تولید هورمونی به نام اریتروپویتین نقش دارند که به تولید گلبول‌های قرمز کمک می‌کند. اختلال در عملکرد کلیه می‌تواند باعث کم خونی شود.
• ✔️

  بی‌حالی و افسردگی:

  سگ ممکن است تمایلی به بازی کردن نداشته باشد و گوشه‌گیر شود.
• ✔️

  مشکلات عصبی:

  در موارد پیشرفته، ممکن است علائم عصبی مانند تشنج یا عدم تعادل مشاهده شود.
• ✔️

  مشکلات قلبی:

  بیماری کلیه و فشار خون بالا ناشی از آن می‌تواند بر قلب سگ تاثیر بگذارد.
• ✔️

  درد در ناحیه کلیه‌ها:

  لمس ناحیه کلیه‌ها ممکن است باعث درد و ناراحتی سگ شود.
• ✔️

  تورم پاها و شکم:

  تجمع مایعات در بدن به دلیل اختلال در عملکرد کلیه‌ها می‌تواند باعث تورم شود.
• ✔️

  افزایش ترشحات چشم و بینی:

  در برخی موارد، ممکن است ترشحات غیرعادی از چشم و بینی مشاهده شود.
• ✔️

  تغییر در عادات اجابت مزاج:

  یبوست یا اسهال ممکن است رخ دهد.

تشخیص بیماری کلیه معمولاً از طریق آزمایش خون و ادرار صورت می‌گیرد. دامپزشک با بررسی سطح کراتینین، اوره، فسفر و سایر فاکتورهای مهم در خون و ادرار، می‌تواند به تشخیص دقیق برسد.

درمان بیماری کلیه در سگ‌ها معمولاً شامل مدیریت علائم، حمایت از عملکرد کلیه‌ها و جلوگیری از پیشرفت بیماری است. این درمان‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

رژیم غذایی خاص با پروتئین و فسفر محدود، مایع درمانی (زیر جلدی یا وریدی)، داروهای کنترل فشار خون، داروهای ضد تهوع، داروهای محرک اشتها، مکمل‌های غذایی و داروهایی برای درمان کم خونی.

18 نکته شناخت بیماری کلیه سگ و علائم و درمان آن

1. افزایش تشنگی و ادرار

یکی از اولین نشانه‌های مشکلات کلیوی در سگ‌ها، افزایش میزان تشنگی و به دنبال آن، افزایش حجم ادرار است.کلیه‌ها دیگر قادر به حفظ آب بدن نیستند و سگ برای جبران این کمبود، آب بیشتری می‌نوشد.به طور معمول، صاحبان سگ متوجه می شوند که سگشان کاسه آب را سریعتر از حد معمول خالی می کند یا اینکه سگشان در طول شب چندین بار نیاز به بیرون رفتن برای ادرار کردن دارد.این علامت می‌تواند به تدریج ظاهر شود، اما به حدی می رسد که به راحتی قابل توجه است.نادیده گرفتن این علامت می‌تواند پیشرفت بیماری را تسریع کند.

در برخی موارد، ادرار رقیق تر از حد معمول به نظر می رسد و رنگ کمتری دارد.

این نشان دهنده کاهش توانایی کلیه در تمرکز ادرار است.مقایسه میزان مصرف آب و ادرار سگ با مقادیر قبلی می‌تواند در تشخیص زودهنگام کمک کننده باشد.ثبت میزان مصرف آب و دفع ادرار در یک دوره زمانی مشخص می‌تواند اطلاعات مفیدی ارائه دهد.اگر متوجه شدید سگ شما به طور ناگهانی بیش از حد معمول آب می نوشد، به دامپزشک مراجعه کنید تا بررسی های لازم انجام شود.

2. کاهش اشتها و وزن

بیماری کلیوی می‌تواند باعث کاهش اشتها و در نتیجه کاهش وزن در سگ‌ها شود.سموم جمع شده در بدن باعث ایجاد حالت تهوع و بی‌اشتهایی می‌شوند.سگ ممکن است به غذای مورد علاقه‌اش بی‌میل شود و تمایلی به خوردن نداشته باشد.این بی‌اشتهایی می‌تواند به تدریج بدتر شود.کاهش وزن ناشی از بیماری کلیوی اغلب با از دست دادن حجم عضلانی همراه است.این امر به دلیل سوء تغذیه و تجزیه پروتئین در بدن رخ می‌دهد.اندازه‌گیری وزن سگ به طور منظم می‌تواند به تشخیص زودهنگام کاهش وزن کمک کند.

ثبت وزن و مقایسه آن با وزن‌های قبلی می‌تواند مفید باشد.

اگر سگ شما علاوه بر کاهش اشتها، علائم دیگری مانند استفراغ یا اسهال نیز دارد، باید سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید.تشویق سگ به خوردن با ارائه غذاهای متنوع و خوش‌طعم می‌تواند به حفظ وزن و جلوگیری از تحلیل عضلانی کمک کند.در برخی موارد، دامپزشک ممکن است تغذیه اجباری را برای تامین نیازهای غذایی سگ توصیه کند.

3. استفراغ و اسهال

استفراغ و اسهال از علائم رایج نارسایی کلیوی در سگ‌ها هستند.تجمع سموم در بدن می‌تواند باعث تحریک دستگاه گوارش شود.استفراغ می‌تواند به صورت حاد یا مزمن رخ دهد.استفراغ مزمن می‌تواند منجر به کم‌آبی بدن و عدم تعادل الکترولیتی شود.اسهال نیز می‌تواند باعث از دست دادن آب بدن و مواد مغذی ضروری شود.اسهال خونی در موارد شدید ممکن است رخ دهد.توجه به رنگ، قوام و دفعات استفراغ و اسهال می‌تواند به دامپزشک در تشخیص علت بیماری کمک کند.جلوگیری از کم‌آبی بدن با تامین آب تمیز و تازه برای سگ بسیار مهم است.

در صورت استفراغ و اسهال شدید، تزریق مایعات ممکن است ضروری باشد.

دامپزشک ممکن است داروهای ضد استفراغ و ضد اسهال را برای کاهش علائم و بهبود وضعیت سگ تجویز کند.تغییر رژیم غذایی و ارائه غذاهای سبک و قابل هضم می‌تواند به کاهش تحریک دستگاه گوارش کمک کند.

4. بوی بد دهان (بوی آمونیاک)

بوی بد دهان، به ویژه بوی آمونیاک، یکی از علائم مشخصه نارسایی کلیوی در سگ‌ها است.این بو به دلیل تجمع اوره در خون و بزاق ایجاد می‌شود.کلیه‌های سالم اوره را از خون فیلتر می‌کنند، اما در صورت نارسایی کلیوی، اوره در بدن تجمع می‌یابد و از طریق تنفس و بزاق دفع می‌شود.این بو معمولاً بسیار ناخوشایند و قابل تشخیص است.اگر متوجه این بو در دهان سگ خود شدید، باید سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید.تمیز کردن دندان‌ها و لثه‌های سگ به طور منظم می‌تواند به کاهش بوی بد دهان کمک کند، اما در صورت وجود نارسایی کلیوی، این اقدام تنها به طور موقت موثر خواهد بود.

دامپزشک با انجام آزمایش‌های خون و ادرار می‌تواند وجود نارسایی کلیوی را تایید کند و درمان مناسب را آغاز کند.

درمان نارسایی کلیوی می‌تواند به کاهش میزان اوره در خون و در نتیجه کاهش بوی بد دهان کمک کند.

5. بی‌حالی و ضعف

بی‌حالی و ضعف از علائم شایع بیماری کلیوی در سگ‌ها هستند.تجمع سموم در بدن و عدم تعادل الکترولیتی می‌تواند باعث کاهش انرژی و خستگی شود.سگ ممکن است کمتر از حد معمول بازی کند و تمایلی به فعالیت‌های روزمره نداشته باشد.ممکن است بیشتر بخوابد و کمتر به محیط اطراف واکنش نشان دهد.ضعف عضلانی نیز می‌تواند از علائم بیماری کلیوی باشد.سگ ممکن است در راه رفتن و ایستادن مشکل داشته باشد.کم‌خونی (کاهش تعداد گلبول‌های قرمز) نیز می‌تواند باعث بی‌حالی و ضعف شود.کلیه‌ها در تولید هورمونی که باعث تولید گلبول‌های قرمز می‌شود نقش دارند.

اگر سگ شما بی‌حال و ضعیف به نظر می‌رسد و علائم دیگری مانند کاهش اشتها یا استفراغ نیز دارد، باید سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید.

دامپزشک با انجام آزمایش‌های خون و ادرار می‌تواند علت بی‌حالی و ضعف را تشخیص دهد و درمان مناسب را آغاز کند.درمان بیماری کلیوی می‌تواند به بهبود سطح انرژی و کاهش ضعف در سگ کمک کند.

6. زخم‌های دهانی

زخم‌های دهانی (اولسر) می‌توانند از علائم بیماری کلیوی در سگ‌ها باشند.تجمع سموم در بدن می‌تواند باعث تحریک و آسیب به بافت‌های دهان شود.این زخم‌ها معمولاً دردناک هستند و می‌توانند باعث بی‌اشتهایی و مشکل در خوردن غذا شوند.سگ ممکن است بیش از حد معمول آب دهان ترشح کند.زخم‌های دهانی می‌توانند در لثه‌ها، زبان و داخل گونه‌ها ایجاد شوند.ممکن است خونریزی از زخم‌ها وجود داشته باشد.تمیز کردن دندان‌ها و لثه‌های سگ می‌تواند به کاهش تحریک زخم‌ها کمک کند، اما در صورت وجود بیماری کلیوی، این اقدام تنها به طور موقت موثر خواهد بود.

دامپزشک ممکن است داروهای ضد درد و ضد التهاب را برای کاهش درد و التهاب زخم‌ها تجویز کند.

درمان بیماری کلیوی می‌تواند به کاهش تجمع سموم در بدن و بهبود زخم‌های دهانی کمک کند.اگر متوجه زخم‌های دهانی در سگ خود شدید، باید به دامپزشک مراجعه کنید تا علت آن مشخص شود و درمان مناسب آغاز شود.

7. کم خونی

کم خونی یا آنمی (Anemia) می‌تواند یکی از نشانه های جدی مشکلات کلیوی در سگ ها باشد.کلیه ها نقش مهمی در تولید هورمون اریتروپویتین دارند که این هورمون مسئول تحریک تولید گلبول های قرمز خون در مغز استخوان می باشد.در صورت آسیب دیدن کلیه ها، تولید این هورمون کاهش می یابد و در نتیجه، تعداد گلبول های قرمز خون نیز کاهش پیدا می کند که این موضوع منجر به کم خونی می شود.علائم کم خونی در سگ ها می‌تواند شامل ضعف، بی حالی، رنگ پریدگی لثه ها و غشاهای مخاطی (مانند داخل پلک ها) و تنفس سریع باشد.

برای تشخیص کم خونی، دامپزشک آزمایش خون انجام می دهد تا میزان گلبول های قرمز خون را اندازه گیری کند.در صورت تشخیص کم خونی، بررسی های بیشتری برای تعیین علت آن، از جمله بررسی عملکرد کلیه ها، انجام می شود.درمان کم خونی ناشی از مشکلات کلیوی معمولاً شامل درمان بیماری زمینه ای کلیه و همچنین ممکن است شامل تزریق هورمون اریتروپویتین یا انتقال خون باشد.تغذیه مناسب و مکمل های آهن نیز می‌تواند در بهبود کم خونی موثر باشد، اما باید با نظر دامپزشک تجویز شود.در صورت مشاهده علائم کم خونی در سگ خود، سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب انجام شود.

8. فشار خون بالا

فشار خون بالا (هایپرتنشن) یکی از عوارض شایع بیماری کلیوی در سگ‌ها است.کلیه‌ها نقش مهمی در تنظیم فشار خون دارند و در صورت آسیب دیدن، این تنظیم مختل می‌شود.فشار خون بالا می‌تواند به اندام‌های مختلف بدن، از جمله چشم‌ها، قلب، مغز و کلیه‌ها آسیب برساند.آسیب به چشم‌ها می‌تواند منجر به نابینایی شود.فشار خون بالا اغلب بدون علامت است، اما در موارد شدید می‌تواند باعث تشنج، سکته مغزی و نارسایی قلبی شود.به همین دلیل، اندازه‌گیری منظم فشار خون در سگ‌های مبتلا به بیماری کلیوی بسیار مهم است.

دامپزشک با بهره‌گیری از دستگاه فشار خون می‌تواند فشار خون سگ را اندازه‌گیری کند.برای تشخیص دقیق، ممکن است نیاز به چند بار اندازه‌گیری فشار خون باشد.درمان فشار خون بالا معمولاً شامل بهره‌گیری از داروهای کاهنده فشار خون است.رژیم غذایی کم نمک نیز می‌تواند در کنترل فشار خون موثر باشد.کنترل فشار خون بالا می‌تواند به کاهش آسیب به اندام‌های مختلف بدن و بهبود کیفیت زندگی سگ کمک کند.اگر سگ شما مبتلا به بیماری کلیوی است، از دامپزشک خود بخواهید که فشار خون او را به طور منظم اندازه‌گیری کند.

9. مشکلات عصبی

بیماری کلیوی می‌تواند باعث بروز مشکلات عصبی در سگ‌ها شود.تجمع سموم در بدن می‌تواند بر عملکرد مغز و سیستم عصبی تاثیر بگذارد.این مشکلات عصبی می‌توانند شامل تشنج، لرزش، عدم تعادل، گیجی و تغییرات رفتاری باشند.سگ ممکن است دچار سردرگمی شود و نتواند به درستی راه برود.در موارد شدید، بیماری کلیوی می‌تواند منجر به کما شود.کما حالتی است که سگ به محرک‌های بیرونی پاسخ نمی‌دهد.اگر سگ شما دچار مشکلات عصبی شده است، باید سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید.دامپزشک با انجام آزمایش‌های لازم می‌تواند علت این مشکلات را تشخیص دهد و درمان مناسب را آغاز کند.

درمان مشکلات عصبی ناشی از بیماری کلیوی معمولاً شامل درمان بیماری زمینه ای کلیه و همچنین داروهایی برای کنترل تشنج و سایر علائم عصبی است.

مراقبت‌های حمایتی مانند تامین محیط آرام و ایمن برای سگ نیز می‌تواند به بهبود وضعیت او کمک کند.

10. درد پهلو

درد پهلو یا درد کلیه در سگ‌ها می‌تواند نشانه ای از وجود مشکل در کلیه‌ها باشد.این درد ممکن است به صورت مبهم و خفیف یا شدید و حاد بروز کند.سگ ممکن است با لمس شدن ناحیه پهلو احساس ناراحتی کند، از فعالیت بدنی خودداری کند یا در حالت غیرمعمول بنشیند یا بخوابد.در برخی موارد، درد پهلو ممکن است با علائم دیگری مانند تب، لرز، استفراغ و بی اشتهایی همراه باشد.علل مختلفی می‌توانند باعث درد پهلو در سگ‌ها شوند، از جمله عفونت کلیه (پیلونفریت)، سنگ کلیه، تومور کلیه و آسیب دیدگی کلیه.

برای تشخیص علت درد پهلو، دامپزشک معمولاً معاینه فیزیکی، آزمایش خون، آزمایش ادرار و تصویربرداری (مانند رادیوگرافی یا سونوگرافی) انجام می‌دهد.

درمان درد پهلو بستگی به علت آن دارد.ممکن است نیاز به بهره‌گیری از آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد درد، جراحی یا سایر روش‌های درمانی باشد.در صورت مشاهده درد پهلو در سگ خود، سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب انجام شود.

11. کاهش وزن

کاهش وزن یکی از علائم مهمی است که می‌تواند نشان دهنده بیماری کلیوی در سگ ها باشد.این کاهش وزن اغلب به تدریج اتفاق می افتد و ممکن است در ابتدا مورد توجه قرار نگیرد.بیماری کلیوی باعث کاهش اشتها و سوء جذب مواد مغذی می شود که منجر به کاهش وزن می گردد.در ضمن، از دست دادن پروتئین از طریق ادرار نیز می‌تواند به کاهش وزن کمک کند.برای تشخیص کاهش وزن، بهتر است وزن سگ خود را به طور منظم اندازه گیری کنید و آن را ثبت کنید.اگر متوجه کاهش وزن قابل توجهی شدید، به دامپزشک مراجعه کنید.

دامپزشک با انجام معاینات فیزیکی و آزمایشات تشخیصی می‌تواند علت کاهش وزن را تعیین کند و در صورت وجود بیماری کلیوی، درمان مناسب را آغاز کند.

درمان کاهش وزن ناشی از بیماری کلیوی معمولاً شامل رژیم غذایی خاص، داروهای حمایتی و درمان بیماری زمینه ای کلیه است.تغذیه مناسب و تامین مواد مغذی مورد نیاز بدن می‌تواند به حفظ وزن و بهبود وضعیت عمومی سگ کمک کند.

12. عدم توانایی در کنترل ادرار

عدم توانایی در کنترل ادرار (بی اختیاری ادرار) می‌تواند یکی از نشانه های بیماری کلیوی در سگ ها باشد.این مشکل مخصوصا در سگ های مسن شایع تر است.کلیه ها نقش مهمی در تنظیم میزان آب بدن و تولید ادرار دارند.در صورت آسیب دیدن کلیه ها، ممکن است سگ نتواند ادرار خود را به طور کامل کنترل کند.بی اختیاری ادرار می‌تواند به صورت نشت ادرار، ادرار کردن در خواب یا ادرار کردن در مکان های نامناسب بروز کند.برای تشخیص علت بی اختیاری ادرار، دامپزشک معاینه فیزیکی، آزمایش ادرار و آزمایش خون انجام می دهد.

ممکن است نیاز به انجام تصویربرداری (مانند سونوگرافی) نیز باشد.

درمان بی اختیاری ادرار بستگی به علت آن دارد.ممکن است نیاز به بهره‌گیری از داروها، تغییر رژیم غذایی یا جراحی باشد.در صورت مشاهده بی اختیاری ادرار در سگ خود، سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب انجام شود.

13. افسردگی

افسردگی در سگ ها می‌تواند یکی از نشانه های پنهان بیماری کلیوی باشد.سگ های مبتلا به بیماری کلیوی ممکن است به دلیل درد، ناراحتی و احساس ناخوشی، دچار افسردگی شوند.علائم افسردگی در سگ ها می‌تواند شامل کاهش فعالیت، بی علاقگی به بازی و تعامل با صاحب، خواب آلودگی، بی اشتهایی و پنهان شدن باشد.تشخیص افسردگی در سگ ها می‌تواند دشوار باشد، زیرا بسیاری از علائم آن مشابه علائم سایر بیماری ها هستند.با این حال، اگر متوجه تغییرات رفتاری ناگهانی و مداوم در سگ خود شدید، به دامپزشک مراجعه کنید.دامپزشک با انجام معاینات فیزیکی و آزمایشات تشخیصی می‌تواند علت افسردگی را تعیین کند و در صورت وجود بیماری کلیوی، درمان مناسب را آغاز کند.

درمان افسردگی ناشی از بیماری کلیوی معمولاً شامل درمان بیماری زمینه ای کلیه و همچنین بهره‌گیری از داروهای ضد افسردگی و روش های مدیریت درد است.

فراهم کردن محیط آرام و امن، توجه و محبت بیشتر به سگ و تشویق او به فعالیت های مورد علاقه اش می‌تواند به بهبود وضعیت روحی او کمک کند.

14. لرزش عضلانی

لرزش عضلانی (ترمور) می‌تواند یکی از علائم بیماری کلیوی در سگ ها باشد.این لرزش ها معمولاً ناشی از عدم تعادل الکترولیتی و تجمع سموم در بدن هستند.لرزش عضلانی می‌تواند به صورت خفیف یا شدید، موضعی یا عمومی بروز کند.سگ ممکن است در تمام بدن خود یا فقط در یک ناحیه خاص، مانند پاها یا سر، دچار لرزش شود.علاوه بر بیماری کلیوی، عوامل دیگری نیز میتوانند باعث لرزش عضلانی در سگ ها شوند، مانند مسمومیت، کمبود کلسیم، مشکلات عصبی و استرس.برای تشخیص علت لرزش عضلانی، دامپزشک معاینه فیزیکی، آزمایش خون و آزمایش ادرار انجام می دهد.

ممکن است نیاز به انجام آزمایشات عصبی نیز باشد.

درمان لرزش عضلانی بستگی به علت آن دارد.در صورت وجود بیماری کلیوی، درمان بیماری زمینه ای کلیه می‌تواند به کاهش لرزش عضلانی کمک کند.در برخی موارد، دامپزشک ممکن است داروهایی برای کنترل لرزش عضلانی تجویز کند.اگر متوجه لرزش عضلانی در سگ خود شدید، مخصوصا اگر با علائم دیگری مانند بی اشتهایی، استفراغ یا ضعف همراه باشد، سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید.

15. تغییر در بافت و رنگ زبان

تغییرات در بافت و رنگ زبان می‌تواند یکی از نشانه های نارسایی کلیوی در سگ ها باشد، اگرچه این علامت نسبتاً نادر است.در نارسایی کلیوی، تجمع سموم در بدن می‌تواند باعث تغییراتی در بافت و رنگ زبان شود.زبان ممکن است رنگ پریده، خشک و ترک خورده به نظر برسد.در ضمن، ممکن است زخم هایی روی زبان ایجاد شود که باعث درد و ناراحتی در سگ می شوند.در برخی موارد، زبان ممکن است متورم شود و بزرگتر از حد معمول به نظر برسد.این تورم می‌تواند باعث مشکل در تنفس و بلعیدن غذا شود.

برای تشخیص علت تغییرات در بافت و رنگ زبان، دامپزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و آزمایش خون و آزمایش ادرار را تجویز می کند.درمان تغییرات در بافت و رنگ زبان بستگی به علت آن دارد.در صورت وجود نارسایی کلیوی، درمان بیماری زمینه ای کلیه می‌تواند به بهبود وضعیت زبان کمک کند.دامپزشک ممکن است داروهایی برای کاهش التهاب و درد زبان تجویز کند.در ضمن، توصیه می شود که سگ را با غذای نرم و مرطوب تغذیه کنید تا بلعیدن غذا برای او آسان تر شود.در صورت مشاهده هرگونه تغییر غیر طبیعی در بافت و رنگ زبان سگ خود، به دامپزشک مراجعه کنید.

16. افزایش حساسیت به لمس

افزایش حساسیت به لمس یا هایپرستزیا می‌تواند یکی از نشانه های کمتر شناخته شده بیماری کلیوی در سگ ها باشد.این حالت به این معنی است که سگ نسبت به لمس یا تحریکات پوستی حساس تر از حد معمول است.سگ ممکن است هنگام لمس شدن، مخصوصا در ناحیه کمر یا شکم، واکنش نشان دهد، مانند ناله کردن، تلاش برای فرار یا گاز گرفتن.افزایش حساسیت به لمس می‌تواند ناشی از درد کلیه ها یا سایر اندام های داخلی باشد.در ضمن، تجمع سموم در بدن می‌تواند باعث تحریک سیستم عصبی و افزایش حساسیت به لمس شود.

برای تشخیص علت افزایش حساسیت به لمس، دامپزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و آزمایش خون و آزمایش ادرار را تجویز می کند.ممکن است نیاز به انجام تصویربرداری (مانند رادیوگرافی یا سونوگرافی) نیز باشد.درمان افزایش حساسیت به لمس بستگی به علت آن دارد.در صورت وجود بیماری کلیوی، درمان بیماری زمینه ای کلیه می‌تواند به کاهش حساسیت به لمس کمک کند.دامپزشک ممکن است داروهایی برای کاهش درد و التهاب تجویز کند.در ضمن، توصیه می شود که سگ را در محیط آرام و بدون استرس نگهداری کنید.در صورت مشاهده افزایش حساسیت به لمس در سگ خود، به دامپزشک مراجعه کنید.

17. تجمع مایع در بدن (ادم)

تجمع مایع در بدن یا ادم می‌تواند یکی از نشانه های بیماری کلیوی در سگ ها باشد.ادم زمانی رخ می دهد که مایع اضافی در بافت های بدن جمع شود و باعث تورم شود.در سگ های مبتلا به بیماری کلیوی، ادم معمولاً در پاها، شکم و صورت دیده می شود.تورم ممکن است نرم و قابل فشار باشد و با فشار دادن انگشت روی ناحیه متورم، گودی ایجاد شود.بیماری کلیوی باعث کاهش توانایی کلیه ها در تنظیم میزان آب و نمک در بدن می شود.این امر می‌تواند منجر به تجمع مایع در بدن و ادم شود.

علاوه بر بیماری کلیوی، عوامل دیگری نیز میتوانند باعث ادم در سگ ها شوند، مانند نارسایی قلبی، بیماری کبدی و کمبود پروتئین.برای تشخیص علت ادم، دامپزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و آزمایش خون و آزمایش ادرار را تجویز می کند.ممکن است نیاز به انجام اکوکاردیوگرافی (سونوگرافی قلب) و سایر آزمایشات تشخیصی نیز باشد.درمان ادم بستگی به علت آن دارد.در صورت وجود بیماری کلیوی، درمان بیماری زمینه ای کلیه می‌تواند به کاهش ادم کمک کند.دامپزشک ممکن است داروهای دیورتیک (ادرارآور) را برای کمک به دفع مایع اضافی از بدن تجویز کند.در ضمن، توصیه می شود که سگ را با رژیم غذایی کم نمک تغذیه کنید.

18. تغییر در میزان و شکل ادرار

تغییر در میزان و شکل ادرار سگ می‌تواند یک علامت مهم از بیماری کلیوی باشد و باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.این تغییرات میتوانند به صورت افزایش یا کاهش میزان ادرار، تغییر رنگ، وجود خون، یا دشواری در ادرار کردن ظاهر شوند.افزایش میزان ادرار (پلی اوریا) و افزایش تشنگی (پلی دیپسیا) از علائم اولیه بیماری کلیوی هستند.این به این دلیل است که کلیه ها دیگر نمی توانند آب را به طور موثر حفظ کنند، بنابراین سگ بیشتر ادرار می کند و برای جبران کمبود آب، بیشتر می نوشد.کاهش میزان ادرار (الیگوری) می‌تواند نشان دهنده نارسایی حاد کلیوی باشد و یک وضعیت اورژانسی است.

این می‌تواند به دلیل انسداد مجاری ادراری، آسیب کلیوی، یا شوک باشد و نیاز به مداخله فوری دامپزشکی دارد.تغییر رنگ ادرار می‌تواند نشان دهنده مشکلات مختلفی باشد.ادرار تیره تر از حد معمول می‌تواند ناشی از کم آبی بدن باشد، در حالی که ادرار قرمز یا صورتی می‌تواند نشان دهنده وجود خون در ادرار باشد (هماچوری).دشواری در ادرار کردن (استرنگوری) می‌تواند نشانه ای از عفونت ادراری، سنگ های ادراری، یا تومورها باشد.این وضعیت می‌تواند بسیار دردناک باشد و نیاز به درمان فوری دارد.برای تشخیص علت تغییر در میزان و شکل ادرار، دامپزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و آزمایش ادرار و آزمایش خون را تجویز می کند.

در ضمن، ممکن است نیاز به انجام تصویربرداری (مانند رادیوگرافی یا سونوگرافی) باشد.

درمان این شرایط به علت اصلی آن بستگی دارد و ممکن است شامل مصرف آنتی بیوتیک ها، تغییر رژیم غذایی، جراحی برای برداشتن سنگ ها یا تومورها، و یا دیالیز باشد.